Het leek Joris een mooie gelegenheid de aanwezige proevers te trakteren op een selectie Belgische kerstbieren. Hij legt ons eerst de geschiedenis van de bierstijl uit aan de hand van een korte powerpointpresentatie. Hij laat ons oude krantenknipsels uit 1901, 1903 en 1911 zien terwijl hij de geschiedenis vertelt. In het kort: Christmas ales zijn dus van origine Scotch ales (dus donker en karamellig), die met nieuwe etiketten de winkel in gingen. Later gingen de Belgen zelf deze bieren brouwen, maar voegden ze er kruiden aan toe voor een warme smaak. Aan ons om te proeven wat dat dan wordt. Het eerste bier dat wordt geserveerd door de kerstman was de Quintine de Noël. Dit bier past perfect bij de beschrijving die Joris al gaf: zoet en kruidig, verwarmend en met een goede kruidig bittere afdronk.

De oudste

Bij het tweede bier past weer een mooi verhaal, de Gordon Xmas is namelijk het oudste nog bestaande kerstbier. Oorspronkelijk door John Martin rond 1930 op de markt gebracht, op een gegeven moment uitbesteed aan Palm, en nu gebrouwen door Timmermans onder toeziend oog van de kleinzoon van John Martin. We krijgen er een café noir bij omdat Joris die associatie erbij had toen hij het bier voorproefde. Na het proeven zegt hij dat het in zijn herinnering sterker was. De smaken van het bier en het koekje kwamen wat mij betreft niet overeen, maar het koekje gaf wel een extra biscuitsmaak aan het bier. Naast de zoete, verwarmende karamelsmaak die het bier sowieso heeft, maar ook een lichte balsamico- en metaalgeur.

Nederbelgisch

Ik zie de Dochter van de Korenaar als Nederlandse brouwer, maar Baarle-Hertog is toch echt België. Hun kerstbier is echter wat anders dan een Belgische Christmas ale. L’Esprit de Noël is namelijk een spiced barrel aged porter. Die kruidigheid ruik en proef je als kaneel, met een droppige afdronk. Erbij krijgen we van Naomi drie jaar gerijpte Zaanlanderkaas met bierstroop. Als je de kaas met stroop combineert met het bier overheerst de kruidigheid totaal: de zoetigheid versterkt dat. Een stukje kaas zonder stroop is dan weer sterker dan het bier: het zout neemt dan de macht over. Mooi hoe dat werkt.

Kruidig en fruitig

Het vierde bier is een klassieker: de Gouden Carolus Christmas. Dat is een volle bak anijs, in geur en smaak. Ik vind het té, het overheerst echt. Erbij krijgen we een kruidige kerstmanbapao. Het mooie van deze combinatie is dat de zoetheid van het bier de kruidigheid wat tempert, maar de kruidigheid tempert ook het anijs in het bier. Dat werkt dus erg goed.

Ook de volgende smaakcombinatie werkt als een tierelier. Bij de Bush de Noël krijgen we namelijk een kerstkransje met sinaasappelvulling. Het bier is uiteraard weer zoete karamel, met wat metaal in het schuim, en vrij bitter, ook bij de afdronk die de bitterheid van marmelade- sinaasappelschil heeft. Het bier versterkt de zoete sinaasappel van het kerstkransje. Fijne combinaties.

Die sinaasappelsmaak zet zich door in het laatste bier: Stille Nacht van de Dolle Brouwers. Dit is het zwaarste bier van de avond, die al niet al te licht begon. De geur is licht zuur en sinaasappel, de smaak is met name zoet en bitter, en sinaasappelachtig.

We hebben een variatie aan kerstbieren geproefd, van klassieke zoete karamelsmaken met lichte kruiden, tot heftig gekruide en fruitige bieren. Met hapjes die allemaal effect hadden op het bier, of het bier op het hapje. Alles wat ik van een PINT-proefavond verwacht. En dan ook nog een kerstman, wat een feest!