Zoutvlees met Guinness en Madame Jeanette
Sommigen van u wisten het al, maar recentelijk ben ik verhuisd. Op zich zijn we niet veel kleiner gaan wonen, maar in werkelijk elk opzicht is de hoeveelheid ruimte die wij beschikbaar hebben om spullen op te bergen minder. Dat geldt dus voor de keuken, waar we naast ruimte ook nog een oven en pannen missen, maar ook voor de koelkast en de boekenkasten. De ietwat grote collectie kookboeken die ik, zoals u weet, gebruik als inspiratie, zit dus voor een deel in dozen en is voor het andere deel nog niet terug te vinden in de kasten, omdat ze nog geen logische plaats hebben kunnen ontdekken. De inspiratie heb ik dus deze keer maar elders gezocht.
U zou kunnen menen dat dat in de nieuwe buurt is, maar veeleer was het het gebrek aan ruimte in eerder genoemde koelkast. Mijn meeverhuisde huisgenoot had gemeend op de markt een grote zak Madame Jeanettepepers te moeten kopen en met het zoutvlees dat al eerder een impulsaankoop had gevormd, kon ik zo mooi weer wat ruimte creëren voor in elk geval twee flesjes bier. Madame Jeanettepepers staan erom bekend zeer pittig te zijn, ze zijn echter ook zeer aromatisch. Als u ze niet snijdt, maar gewoon heel mee laat pruttelen, dragen ze wel het aroma over, maar nauwelijks die pittigheid. Schrikt u dus vooral niet van het aantal van vijf, zolang er niet gesneden wordt en ze niet bij het roeren beschadigen, is er niets aan de hand. Wel zaten er veel meer dan vijf in die zak, dus echt veel opgeschoten ben ik nog niet.