De PINT-proeverij “Mijn Zwager en Ik” in Gouda bestaat al een tijdje, sterker nog: ze beleven hun 11-jarig jubileum dit jaar. En wat nog leuker is, is dat ze op 11-1-11 zijn begonnen met 11 man. Een aantal dat tegenwoordig zeker verviervoudigd wordt, behalve in de vakantiemaanden. Deze avond zitten we met een man of 25 om te genieten van wat Jeroen Bunnik (de ‘ik’, of de zwager, net wie je spreekt), Gerard van der Weide (de zwager, of de ‘ik’) en Peter van der Graaf (de vaste hulp) van vakantie voor ons hebben meegesleept. Een avond vol #souvebeers dus!

Vereniging

Jeroen Bunnik

Mijn Zwager en Ik

Tekst en foto’s:
Taco Zuidema

Algemene informatie over deze Bierproefavond: zie deze pagina.
Voor meer informatie over de regio: zie Zuid-Holland.

Grand café Central

De proefavonden zijn gestart omdat Jeroen en Gerard nieuwe bieren wilden proeven, en dat houden ze vol. “Het zijn onze proefavonden,” zegt Jeroen, “en jullie mogen meeproeven. Je krijgt dus altijd bieren die wij niet kennen,” lacht hij. “Soms hebben we thema’s, zoals vanavond en in de wintermaanden. En soms kiezen we gewoon bieren uit waar we nieuwsgierig naar zijn. En in december hebben we het decemberdiner, op inschrijving. Daar hebben de deelnemers een beetje voor gespaard. We vragen namelijk altijd hetzelfde bedrag voor de proeverij en als dat meer oplevert dan de bieren hebben gekost, leggen we dat in het potje voor december. Zo kunnen we wat speciaals organiseren.”

De proefavond in Gouda heeft verschillende locaties gekend en tegenwoordig huist hij in de achterkamer van Grand Café Central. Een grote ruimte waar de bijna 50 man rustig kunnen proeven en kletsen. Én vooraf aan de proeverij kunnen ze daar ook dineren. Via de mail wordt er een klein menu gestuurd waarvoor men zich kan aanmelden. Zelfs vanavond, terwijl het café dicht is, wordt er voor ons gekookt en mogen we er proeven. Wat een service!

De proevers in Gouda zijn over het algemeen vaste gasten en ze kennen het klappen van de zweep. Er is geen introductie; de bieren worden neergezet om te proeven. Op een gegeven moment komt Jeroen in het midden van de ruimte staan om te vertellen welke bier we in ons glas hebben. En om te vragen wat mensen ruiken en proeven. De discussies laat hij aan de tafels. Er zijn tafels met gezelligheidsproevers en tafels met serieuze proevers. Dat wat er door de ruimte heen wordt geroepen, wordt aan sommige tafels nog een keer getest: ruik ik ook wat aan de andere kant van de ruimte wordt geroken?

Bergen en dalen

Aan de bieren kunnen we zien waar de heren op vakantie zijn geweest. Het eerste bier komt uit de Alpen, van Brasserie artisanale de Serre- Ponçon, de Basp Lager. Geen typische lager, maar een met meerdere granen. Zeker met tarwe, die het een frisse rinse geur en smaak geeft. En de troebelheid doet denken dat er ook haver in zit. De smaak heeft wat fruitigheid (mandarijn) in zich, met een wat wrange bitter. Een prima bier om mee te beginnen.

Ik blijk aan een tafel te hebben plaatsgenomen aan de kant met gezelligheidsproevers Rob, Hassel en Sander, waar we nog wachten op Charlotte. De Basp Lager blijft voor haar staan. En het tweede bier komt er gebroederlijk naast staan. Een andere vakantieganger bleef in Nederland, via hem drinken we de Vechtdal IPA van Ambachtelijke Vechtdal Brouwerij. Qua geur en smaak lijkt het een double IPA: moutig, karamel, een marmeladebitter. Een verwarmend bier voor deze herfstavond.

Noord en zuid

Terwijl Charlotte aanschuift en rustig aan haar rijtje bieren begint, wordt het derde bier voor ons neergezet. De derde reiziger brengt bieren mee uit Denemarken: de Elephant van Carlsberg. Geuren en smaken van graan en zoete snoepjes. Een bier dat ik altijd in de supermarkt zou laten staan. Hierom zijn dit soort proeverijen dus leuk: je proeft bieren die je anders nooit zou proeven. (Terecht, denk ik dan, maar die ervaring ben ik wel rijker.)

Voor de afwisseling keren we voor het vierde bier terug naar Frankrijk, de Green Bomb van Brasserie artisanale de Serre-Ponçon. Bij dit bier moest ik echt mijn geurbeleving door de ruimte roepen: ik ruik namelijk yoghurt. En ik heb geen idee waar dat vandaan komt. Het bier smaakt namelijk naar zoete karamel met een flinke bitterheid en wat hopburn op het eind. Raar, maar best lekker. Dit zijn de bieren die je verwacht op zo’n proeverij met souvenirbieren.

Rook en vat

Het vijfde bier is een verrassing, als je de eerdere volgorde bekijkt. Geen Nederlands bier, zelfs geen Deens, maar weer een Franse: de PVL Tourbée van Brasserie du Pavé. Gezichten aan mijn tafel laten zien dat ze geen rookbier hadden verwacht. Heerlijk is dat. Net als het bier trouwens, die 9,5% alcohol haalden we er niet uit: dit drinkt veel te makkelijk weg. Heerlijk licht rokerig en zoet.

Het slotstuk is een klapper uit Oost-Nederland, de VAT #61 Uut Eerder Tied Barrel Aged Apricot Brandy van de Berghoeve Brouwerij. Een hele mond vol, en niet alleen de naam. Een volle, zoete barley wine, met vanille in geur en smaak. Een mooi dessert, en een mooie afsluiting van een gezellige proeverij. Hoewel, afsluiting: er mag nog nageborreld worden. En, omdat er natuurlijk gerekend wordt op zo’n kleine 50 man, kunnen de proevers nog wat van de overgebleven flessen van de organisatie overnemen. #souvebeers voor thuis. Alsof je op vakantie bent geweest.

Mijn Zwager en Ik